Kamu Yönetiminde Liderlik: Yönetici ve Çalışanların Liderlik Algısı

Ali Şahin, Yasin Taşpınar, Kemalettin Eryeşil, Erhan Örselli

Öz


İçinde bulunduğumuz yüzyıl, sadece bilgi ve teknoloji alanında değil, aynı zamanda geleneksel devlet yönetimi anlayışında da hızlı bir değişim ve gelişmenin yaşandığı bir dönem olarak kabul edilmektedir. Artık klasik yönetim anlayışları bu değişim karşısında bireylerin gereksinim ve beklentilerini tatmin etmekten uzak kalmaktadır. Bilgi toplumuna geçişle birlikte dünyanın her yerinde başta özel sektör olmak üzere tüm devletler, hükümetler ve bireyler yaptıkları işlemlerde etkinliği ve verimliliği artırıcı yeni fırsatlarla karşı karşıya kalmışlardır. Bu fırsatlar ülkelere kamu yönetimlerini yeniden yapılandırmanın yolunu açmışlardır. Sürekli değişim ve yeniliğin yaşandığı bu çağda değişimin ve gelişmenin öncüsü olan bir liderlik anlayışı konusu da kamu yönetiminde ön plana çıkmıştır.

Liderlik hem işletme yönetimi hem de kamu yönetimi alanında önemli bir yer teşkil etmekte ve bu konuda çok sayıda araştırma bulunmaktadır. Buna rağmen liderlik, kamu yönetiminde en az anlaşılabilen konulardan birisidir. Bu çalışmada liderlik yaklaşımları, kamu yönetimi açısından liderliğin önemi ve liderliğe ilişkin sorunlar ele alınmakta, liderlikle ilgili daha önce ulusal alanda yapılmış çalışmaların bulgularına yer verilmektedir. Çalışmada ayrıca yöneticilerin liderlik algılarının ve çalışanların liderden beklentilerin ortaya konması amacıyla kamu çalışanlarına uygulanan bir anketin sonuçlarına yer verilecektir. Bu anket sonuçları üzerinden Türk kamu yönetimi açısından tespitler yapılamaya çalışılacaktır. 

Anahtar Kelimeler


Liderlik; Kamu Yönetiminde Liderlik; Kamu Çalışanlarının Liderlik Algıları; Kamu Çalışanlarının Liderlerinden Beklentileri; Yöneticilerin Liderlik Algısı

Tam Metin:

PDF

Referanslar


Akbaba, Atilla ve Erenler, Esra (2008). “Otel İşletmelerinde Yöneticilerin Liderlik Yönelimleri ve İşletme Performansı İlişkisi”. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi. Sayı 19 (1), ss. 21-36.

Arslantaş, Cüneyt ve Pekdemir, Işıl (2007). “Dönüşümcü Liderlik, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ve Örgütsel Adalet Arasındaki İlişkileri Belirlemeye Yönelik Görgül Bir Araştırma”. Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı 1, ss. 261-286.

Barlı, Önder (2010). Davranış Bilimleri ve Örgütlerde Davranış. İstanbul: Aktif Yayınevi.

Bass, M. Bernard (1990). “From Transactional to Transformational Leadership Learning to Share to Vision”. Organizational Dynamics. Vol: 18. ss.19-31.

Başar, Doğan (2009). Çalışanların Şirket Politikası, Liderlik Davranışları ve Etik İklimi Algılamaları ile İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkiler. Yüksek Lisans Tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü. Gebze.

Behn, R.D (1997). “Branch Rickey as a Public Manager”. Journal of Public Administration Research and Theory. 7 (1), ss. 1-33.

Benington, John ve Hartley, Jean (2009). “Whole Systems go!, Improving Leadership Across the Whole Public Service System: Propositions to Stimulate Discussion and Reform”. National School of Government Sunningdale Institude, Londra (Birleşik Krallık).

Bertocci, David, I. (2009). Leadershıp In Organızatıons: There Is a Difference between Leaders and Managers. Lanham, Md. : University Press of America.

Cinel, Mehmet Ozan (2008). Karizmatik Liderlik Özelliklerinin Örgütsel Bağlılık Unsurları Üzerindeki Etkileri ve Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kocaeli.

Çakınberk, Arzu ve Demirel, Erkan Turan (2010). “Örgütsel Bağlılığın Belirleyicisi Olarak Liderlik: Sağlık Çalışanları Örneği”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı: 24. ss. 103-119.

Canman, Doğan (1995). Çağdaş Personel yönetimi, TODAİE, Ankara.

Çatır, Ozan (2009). Modern Lider Tipleri ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.

Çelik, Vehbi (2000). Eğitimsel Liderlik. Ankara: Pegem A Yayınevi Tic. Ltd. Şti.

Denhardt, Robert (2000). “The New Public Service: Serving Rather than Steering”. Public Administration Review, 60 (6), ss. 549-559.

Dursun, Yelda (2009). Öğretmenlerin Tükenmişlik Düzeyleri ile Yöneticileri İçin Algıladıkları Dönüşümcü ve Etkileşimci Liderlik Stilleri Arasındaki İlişki (Karabük İlköğretim Okulları Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.

Eren Erol (2008). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. 11.Baskı. İstanbul: Beta Basım Yayım.

Ergun, Turgay (1981), Türk Kamu Yönetiminde Önderlik Davranışı, TODAİE Yayınları, No:191, Ankara.

George, M. Jennifer and Jones, Gareth, R. (2008). Understanding and Managing Organızatıonal Behavıor. Pearson: Prentice Hall, Upper Saddle River, New Jersey.

Gökkaya, Öznur (2005). Örgüt Dönüşümünde Transformasyonel Liderliğin İncelenmesi. Doktora Tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü. Gebze.

Gül Hüseyin; TAŞDAN Nevzat (2013). Kamu Yönetiminde Liderlik ve Kaymakamlık, Detay Yayıncılık, Ankara.

Güney, Salih (2011). Örgütsel Davranış. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım Ltd. Şti.

Hellrıegel D. ve Slocum, J. W. (1992). Management. New York: Addison Wesley Publising Company.

Hemedoğlu, Enis ve Evliyaoğlu, Fetullah (2012). “Çalışanların Dönüşümcü Liderlik Algılarının Örgütsel Bağlılıkları Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi”. İşletme Araştırmaları Dergisi. Sayı: 4 (1). ss. 58-77.

Islam, Khandaker Nayeemul (2010). “Good Governance and Bureaucratic Leadership: Can ‘Builders and Titans’ Approach be Applicable in Public Agency Leadership? A Case of Bureaucracy in Bangladesh”. Studies on Asia, 4 (1), ss. 132-156.

Jayasingam, Sharmila ve Cheng, Moey Yoke (2009). “Leadership Style and Perception of Effectiveness: Enlightening Malaysian Managers”. Asian Social Science. Sayı. 5 (1), ss. 54-65.

Jung D.I. & Avolio B.J., (2000). “Opening The Black Box: An Experimental Investigation of the Mediating Effects of Trust and Value Congruence on Transformational and Transactional Leadership”. Journal of Organizational Behavior. Vol. 21. s: 949-964.

Kaplan, Burcu (2006). Kriz Döneminde Transformasyonel Lider Davranışlarının İşletme Performansı Bağlamında Fırsat Yönetimine Etkisi: Bankacılık Sektöründe Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya.

Koçel, Tamer (2010). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.

Leatherman, John ve Howell, Marlene (2010). Keeping on Track: Strategies for Dealing with Controversial Public Policy: Leadership in the Public Arena. Kansas State University, Kansas (ABD).

Mitchell, James R. (2006). Leadership in the Public Service: Notes for Remarks by James R. Mitchell at the Induction of New Executives. http://www.sussexcircle.com/pdf/021-LeadershipinthePublicService.pdf , Erişim tarihi: 08.04.2012.

Pillai, R., Schriesheim C. A., Williams E.S. (1999). “Fairness Perceptions and Trust as Mediators for Transformational and Transactional Leadership: A Two Simple Study”. Journal of Management, Vol. 25 (6), s:897–933.

Ryde, Robin (2010). “Calling All Public Service Leaders... This is Your Moment”. The International Journal of Leadership in Public Services. 6 (4), ss. 1-8.

Rowold, Jens ve Schlotz, Wolff (2009). “Transformational and Transactional Leadership and Followers’ Chronic Stres”. Leadership Review. Sayı. 9, ss. 35-48.

Saran, Ulvi ( 2004). Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma, Atlas Yayıncılık, Ankara.

Saruhan, Şadi Can ve Yıldız, Müge Leyla (2009). Çağdaş Yönetim Bilimi. İstanbul: Beta Basım Yayım.

Şahin, Ali (2007). “Türk Kamu Yönetiminde Yönetsel İletişim ve Bu Konuda Düzenlenen Bir Anket Çalışmasının Sonuçları”. Maliye Dergisi. Sayı: 152. ss. 81-102.

Şahin, Ali ve Temizel, Handan (2007). “Bilgi Toplumunun Örgütsel ve Yönetsel Yapılar Üzerine Etkileri Bağlamında Türk Kamu Yönetiminde Liderlik Anlayışı: Bir Anket Çalışması”. Maliye Dergisi. Sayı: 153. ss. 179-194.

Şahin, Kübra ve Gül, Hasan (2011). “Bilgi Toplumunda Yeni Bir Liderlik Yaklaşımı Olarak Transformasyonel Liderlik ve Kamu Çalışanlarının Transformasyonel Liderlik Algısı”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı: 25. ss. 237-249.

Şahin, Ali, Temizel, H., Örselli, E., ( 2004), “Bankacılık Sektöründe Çalışan Yöneticilerin Kendi Liderlik Tarzlarını Algılayış Biçimleri İle Çalışanların Yöneticilerinin Liderlik Tarzlarını Algılayış Biçimlerine Yönelik Uygulamalı Bir Çalışma”, 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiri Kitabı, Sözkesen Matbaacılık, Eskişehir, s. 657-665.

Şen, Yasemin (2008). Dönüşümcü Liderliğin Psikolojik Güçlendirme ve Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkilerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.

Şimşek, M. Şerif, Akgemci, Tahir ve Çelik, Adnan (2011). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış. Ankara: Gazi Kitabevi.

Şişman, M. (2002). Öğretim Liderliği. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Van Wart, Montgomery (2000). “Public-Sector Leadership Theory: An Assessment”. Public Administration Review, 63 (2), ss. 214-228.

Werner, İ. (1993). Liderlik ve Yönetim. (Çev. Vedat Üner). İstanbul: Rota Yayınları.

Yahchouchi, Georges (2009). “Employees’ Perceptions of Lebanese Managers’ Leadership Styles and Organizational Commitment”. International Journal of Leadership Studies. Sayı. 4 (2), ss. 127-140.

Yavuz, Ercan (2008). Dönüşümcü ve Etkileşimci Liderlik Davranışının Örgütsel Bağlılığa Etkisinin Analizi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.

Zel, Uğur (2006). Kişilik Ve Liderlik. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.


Refback'ler

  • Şu halde refbacks yoktur.